Kitaptan Alıntılar – Menekşeler Atlar Oburlar

Yıllardır Ezginin Günlüğü dinlerdim ama solistinin kim olduğunu bilmezdim , hiç de merak etmemiştim.Çok sonra Hüsnü Arkan’ı çok sevdiğim bir arkadaşım sayesinde tanıdım.Daha sonra birlikte konserine gitme şansını bile bulduk. Hüsnü Arkan’ın şarkılarını fazlasıyla sever ve dinlerim. Hüsnü Arkan ‘ın yazar tarafıyla ise üniversite kütüphanesinde rafları gezerken karşılaştığım Menekşeler Atlar Oburlar kitabıyla tanıştım. Yazarlığına yorum yapmak haddim değil tabi ki ancak kitabı çok beğendiğimi söyleyebilirim. İşte benim seçtiklerim , kitaptan alıntılar :

(…) Aramızdaki köprüyü aşıp bana ulaşmayı umut ediyordu.Elimden tutup karşıya geçirecekti beni dünyalıların arasına , normalin yaşadığı yere bırakacaktı.

Onlar gibi gülüp , onlar gibi ağlayacaktım , onlar gibi sevip , onlar gibi nefret edecektim.Yaşamda olan biten her şeyin çok önemli olduğunu düşünüp iç çekecektim.

(…) Sınırlarımı bilen bir çocuktum ben. Belki de bu yüzden , daha sonra yaşamın çizdiği sınırları hep ciddiye aldım ve her yanlışımda bir kez daha kendi içime gömüldüm.Giderek kendime yakıştırdığım bir hüznüm vardı.Bunun özel bir şey olduğuna inanıyordum ; boşluğa düşmek ve boşlukta kalmak gibi bir şey.

(…) babam öldü. Uçurumdan fırlattığı kar topu evimizin üstüne düşte.Böylece yaşamın soğuk yüzüyle tanıştım.

(…) “Baban gitti!” dedi.Düşündüğüm ilk şey ona yardım etmekti.Bir daha onu üzemezdim , çocukluğum bitmişti.Ertesi gün yeni bir yaşama başlamşıtık.Artık babam yalnızca fotoğraflarda yaşayacaktı. Bazende anamın bakışarının yöneldiği boşlukta…

Hüsnü Arkan dinlemek zaten başlı başına bir keyif , bir de onu dinlerken okumak…İyisi mi siz deneyimleyin 🙂

Kitaptan alıntılar devam edecek… Bu zor günlerde sağlıkla kalın , evde kalın 🙂